Europejski nakaz zapłaty

W procesie obsługi zaległych wierzytelności Tenet bardzo często sięga po europejski nakaz zapłaty. Jest to narzędzie windykacji międzynarodowej, które obowiązuje w każdym państwie europejskim z wyłączeniem Danii. Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty pozwala znacznie przyspieszyć proces odzyskiwania zaległych długów.

Jeśli Państwa kontrahenci zwlekają z zapłatą zaległości, Tenet pomoże z ich odzyskaniem, wykorzystując nie tylko europejski nakaz zapłaty, ale również inne narzędzia windykacji.

Czym jest Europejski nakaz zapłaty?

Europejski nakaz zapłaty (ENZ) to narzędzie windykacji międzynarodowej pozwalające na uzyskanie orzeczenia (nakazu), który będzie następnie podlegał wykonaniu (egzekucji) w każdym innym państwie europejskim (z wyjątkiem Danii).

Głównym celem Rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 ustanawiającego postępowanie nakazowe w sprawie europejskiego nakazu zapłaty przyświecającym wprowadzeniu instytucji było uproszczenie, przyspieszenie i ograniczenie kosztów postępowania sądowego w sprawach transgranicznych, dotyczących bezspornych roszczeń pieniężnych. Ma ono również umożliwić swobodny przepływ europejskich nakazów zapłaty we wszystkich państwach członkowskich UE poprzez określenie minimalnych standardów, których spełnienie uchylałoby konieczność przeprowadzenia w państwie członkowskim jakiegokolwiek dodatkowego postępowania pośredniego – poprzedzającego uznanie i wykonanie ENZ.

Kiedy europejskie wezwanie do zapłaty nie ma zastosowania?

Europejski nakaz zapłaty znajduje zastosowanie do transgranicznych spraw cywilnych oraz handlowych, bez względu na charakter Sądu lub Trybunału orzekającego. Oznacza to, że nie rozciąga się ono w szczególności na sprawy skarbowe, celne oraz administracyjne, ani dotyczące odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania, przy wykonywaniu władzy publicznej. Ponadto w ust. 2 art. 2 zawarte zostało wyczerpujące wyliczenie spraw wyłączonych z zakresu regulacji rozporządzenia i tak nie znajduje ono zastosowania do:

  • praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich, testamentów i dziedziczenia;
  • upadłości, postępowania związanego z likwidacją niewypłacalnych spółek lub innych osób prawnych, postępowań pojednawczych, układów oraz innych analogicznych postępowań;
  • zabezpieczenia społecznego;
  • roszczeń wynikających ze zobowiązań pozaumownych.

Europejski nakaz zapłaty k p c – formularz

Europejski nakaz zapłaty k p c powinien być złożony na odpowiednim formularzu. Mogą Państwo znaleźć go m.in. w załącznikach do Rozporządzenia nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. Przy jego wypełnianiu należy pamiętać o umieszczeniu w nim takich elementów jak:

  • dane identyfikacyjne stron;
  • kwota roszczenia uwzględniająca odsetki, kary umowne i pozostałe koszty;
  • wysokość odsetek;
  • uzasadnienie roszczenia;
  • opis dowodów;
  • wykazanie transgranicznego charakteru sprawy.

Gdzie złożyć tak przygotowany europejski nakaz zapłaty? Procedura zakłada złożenie pozwu w tym kraju, w którym mieszka lub prowadzi firmę pozwany lub w którym doszło do wykonania usługi lub dostawy towaru. Wyjątkiem jest sytuacja, w której w umowie współpracy został wskazany sąd właściwy do rozstrzygania sporów między stronami.

Europejski nakaz zapłaty – koszty, jakie generuje europejskie postępowanie nakazowe

Zakładając, że europejski nakaz zapłaty został złożony w Polsce, to koszty, jakie wiążą się z tą procedurą, mogą obejmować:

  • 5% wartości sporu przedmiotu, czyli 5% kwoty roszczenia, jaka została podana w pozwie. Opłata ta nie może jednak wynosić mniej niż 30 złotych i więcej niż 100 000 złotych;
  • opłata skarbowa od pełnomocnictwa – jest to obecnie wydatek rzędu kilkunastu złotych;
  • wynagrodzenie adwokata – według stawek minimalnych;

Koszty w pozostałych krajach będą zależały od prawodawstwa danego Państwa Członkowskiego UE, w którym składa się pozew.

europejski nakaz zapłaty k p c - formularz europejskie postępowanie nakazowe.

Jak wygląda sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty?

Pozwany przez Państwa kontrahent ma prawo do wniesienia sprzeciwu w terminie 30 dni od momentu otrzymania europejskiego nakazu zapłaty. Co więcej, swojej decyzji nie musi w żaden sposób uzasadniać. W takim przypadku sprawa zostaje w trybie postępowania cywilnego skierowana do sądu i rozpatrywana według zasad obowiązujących w danym kraju. Jednak, aby sprawa nie została skierowana na drogę cywilną, można na etapie składania europejskiego nakazu zapłaty, złożyć również oświadczenie, w którym będzie zaznaczone, że pozywający nie zgadza się na skierowanie sprawy do postępowania cywilnego w przypadku wpłynięcia sprzeciwu.

Europejski nakaz zapłaty – co jeszcze warto wiedzieć?

Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006, które reguluje postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, nie zawiera definicji „spraw cywilnych i handlowych”. Zakres wskazanych pojęć różni się w zależności od prawodawstwa danego Państwa Członkowskiego, tym samym przy ich wykładni nie należy sięgać do unormowań krajowych.

Przedmiotowy zakres zastosowania Rozporządzenia został określony w ten sam sposób co w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych, w wyniku czego wykładnia pojęcia „sprawy cywilne oraz handlowe” powinna następować w sposób analogiczny do interpretacji przepisów:

  • art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych;
  • Konwencji Brukselskiej z 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych.

Zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunał Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 1979 r. w sprawie 25/79 Sani Central GmbH p. René Collin, przy wykładni wskazanego pojęcia należy stosować jego autonomiczną kwalifikację, a stanowisko wyrażone w tym orzeczeniu można traktować jako dyrektywę interpretacyjną.

Dla celów Rozporządzenia przez sprawę transgraniczną należy z kolei rozumieć sprawę, w której przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w Państwie członkowskim innym niż Państwo członkowskie sądu rozpoznającego sprawę. Charakter sprawy jako transgranicznej jest oceniany według stanu z daty wniesienia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.

Zgodnie z art. 59 rozporządzenia 44/2001 Rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (bądź też odpowiednio art. 62 Rozporządzenia (UE) nr 1215/2012) dla ustalenia miejsca zamieszkania strony w Państwie Członkowskim, w którym rozpoznawana jest sprawa, sąd stosuje własne przepisy prawa krajowego.

Termin „państwo członkowskie” oznacza każde państwo Unii Europejskiej z wyjątkiem Danii.

Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty może za Państwa złożyć Tenet

Jak wskazano w preambule omawianego rozporządzenia szybkie i skuteczne odzyskanie zaległych długów, co do których nie ma sporów prawnych, ma dla podmiotów gospodarczych w Unii Europejskiej szczególne znaczenie, gdyż opóźnienia w płatnościach stanowią jeden z głównych powodów niewypłacalności zagrażającej istnieniu zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw.

W Tenet 25 lat doświadczenia w windykacji międzynarodowej pozwala nam skutecznie wykorzystywać takie narzędzie jak europejski nakaz zapłaty. Jeśli zatem są Państwo zmuszeni skorzystać z tego rozwiązania, aby odzyskać zaległe wierzytelności, zachęcamy do złożenia bezpłatnego zapytania.